Whiplash klachten? Update nieuw
wetenschappelijk onderzoek!

Whiplash klachten - Onlangs is voor letselschadeslachtoffers met een post whiplash syndroom c.q. met een WAD (Whiplash Associated Disorder) mijns inziens een baanbrekend wetenschappelijk artikel verschenen van de hand van twee Belgische wetenschappers verbonden aan de Pain in Motion Group van de Vrije Universiteit te Brussel. Het artikel is gepubliceerd door L. Daenen en J. Nijs in de GAVscoop van december 2013 (jaargang 17, nummer 3). Ik ben GAV-lid en de GAVscoop is een tijdschrift voor geneeskundig adviseurs in particuliere verzekeringszaken.

Resultaten onderzoek

In het artikel wordt aangegeven, en dat is bekend, dat het merendeel van de patiënten na een whiplash trauma herstelt binnen de eerste drie maanden, maar dat een deel niet herstelt. Bij deze patiënten kunnen meestal geen duidelijke letsels worden vastgesteld, ook niet op geavanceerd beeldvormend onderzoek, zoals een CT-scan en/of een MRI-scan. Er is meestal bij deze categorie van patiënten na een whiplash trauma wel sprake van bepaalde nekklachten en van bepaalde nekbeperkingen, maar deze zijn klinisch niet van betekenis terwijl ze ook niet van voorspellende waarde zijn voor het ontstaan van chronische whiplash klachten. Verder worden deze nekklachten en nekbeperkingen meestal klassiek behandeld, onder andere door middel van fysiotherapie wat meestal niet leidt tot een wezenlijke verbetering. 

Aangegeven wordt dat het probleem van deze categorie patiënten met dergelijke persisterende nekklachten na een whiplash trauma niet gezocht moet worden in de spieren, ligamenten en of gewrichten van de nek maar wel in het centrale zenuwstelsel inclusief de hersenen. De pijnverwerkingsmechanismen zijn bij patiënten met een chronisch post whiplash syndroom, c.q. een chronische WAD overactief waardoor het centrale zenuwstelsel overgevoelig is en als zodanig reageert op diverse prikkels.

Normaal is na een trauma de nek tijdelijk extra gevoelig voor prikkels om de nekregio te beschermen. Als er sprake is van weefselherstel dan verdwijnt de tijdelijke overgevoeligheid voor prikkels weer en dan verdwijnt ook de pijn. 

In gevallen dat er geen verbetering plaatsvindt en de pijn dus blijft bestaan, wordt aangegeven dat er teveel neurotransmitters (dat zijn stoffen die tussen zenuwcellen moeten zorgen voor de overdracht van diverse boodschappen voor de hersenen, onder andere de boodschap van pijn) worden geproduceerd waardoor prikkels, onder andere de pijnsensatie, juist worden versterkt.

Dit betekent dat de hersenen meer pijn zullen ervaren omdat het pijnverwerkingsmechanisme verstoord is geraakt. Dit wordt aangeduid als een centrale sensitisatie. Anders gezegd betekent dit dat het centrale zenuwstelsel (ruggenmerg en hersenen) op een toegenomen en dus afwijkende wijze reageert op zintuiglijke informatie uit de periferie, dat is vertaald de buitenkant van het lichaam. Er is bij deze categorie van patiënten aangetoond dat diverse hersenregio's in rust een verhoogde activiteit vertonen. 

Verder is van belang dat deze categorie van patiënten niet in staat blijkt te zijn om de centrale pijndemping te activeren tijdens fysieke inspanning terwijl dat normaal gesproken wel het geval is bij fysieke inspanning. Bekend is dat bij deze categorie patiënten geadviseerd wordt om juist steeds meer te bewegen, conform de vaak toegepaste “graded activity” opbouw. Deze benadering alleen is niet voldoende omdat men niet uitsluitend moet focussen op de nekregio maar juist op de centrale sensitisatie.

Herkenning

Hoe herkent met de aanwezigheid van centrale sensitisatie? Verschillende symptomen kunnen hierop wijzen. Zo is er sprake van een ervaren pijn die gepaard gaat met dusdanige beperkingen die niet in verhouding staan tot de aard en de ernst van het letsel. De pijn breidt zich verder uit. Men is overgevoelig voor licht, geluid, geur, aanraking, druk, warmte of koude. De klachten nemen toe terwijl er zich geen nieuw letsel heeft aangediend. De pijn neemt toe in plaats van af na lichamelijke inspanning.

Er is thans nog geen standaard behandeling voor centrale sensitisatie. Onderdelen voor de behandeling van centrale sensitisatie kunnen zijn medicijnen, voorlichting met name voor wat betreft pijn, het beter leren omgaan met stress (stress management) en oefentherapie, onder andere de eerder genoemde “graded activity” gecombineerd met een gedrags georiënteerde behandeling. 

Ik houd de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten. 

Van groot belang vind ik dat patiënten met een chronisch post whiplash syndroom, c.q. een WAD,  een duidelijke verklaring wordt geboden voor het blijven bestaan van hun whiplash klachten en beperkingen. Ik ben verder benieuwd hoe de vele non-believers (“het chronisch post whiplash syndroom bestaat niet”) het wetenschappelijke artikel gepubliceerd door de Pain in Motion Group van de Vrije Universiteit in Brussel zullen beoordelen.

U kunt contact met mij opnemen als u hierover nader van gedachten wisselen.

---

Marco Blom
Arts/medisch adviseur
Specialist in letselschade
Postbus 19227
3501 DE Utrecht
Contact

---

Van Whiplash klachten naar de homepage

Van Whiplash klachten naar pagina whiplash symptomen

© Letselschade-expert.com
Alle rechten voorbehouden